Z kart historii Pałacu Żaków

Niezwykły wygląd Pałacu sprawia, że jest to idealne miejsce do organizacji wszelkich imprez okolicznościowych, w tym przyjęcia weselnego, które można połączyć ze ślubem w plenerze. Parze młodej gwarantujemy iście królewską oprawę ceremonii, a jej gościom niezapomniane przeżycia..

Historia Pałacu Żaków. Pałac w Żakowie to miejsce z duszą. W swojej historii miał wielu właścicieli. Przeszedł też całkiem dużą metamorfozę. Zachęcamy do zapoznania się z kilkoma faktami dotyczącymi nie tylko naszego historycznego hotelu, ale i wsi, w której się znajduje.

Żaków, historia wsi

 „’Żak’ zniknął już dawno z potocznego języka jako określenie uczni, a jeszcze o wiele dawniej zapomniano, że była to także nazwa posługacza kościelnego, pomocnika plebana. A chyba właśnie taki pomocnik kościelny, a nie uczeń jakiejś szkoły był właścicielem zagrody, z której rozwinęła się następnie wieś Żaków. Niewykluczone zresztą, że była to po prostu niegdyś posiadłość kościelna”

Stanisław Gnoiński

W1563 r. właścicielką Żakowa była Katarzyna Siennicka. Jako Żakowo wieś jest wymieniona wśród wsi wchodzących w skład siennickiej parafii (obok Starej Siennicy, Woli Siennickiej, Zglechowa, Łękawicy, Krzywicy, Siodła, Granicznika, Choin, Lasanina, Bestwin, Kantów, Zalesia, Gogolny, Pogorzeli, Jeziorka i Drozdówki) w spisie kościelnym z 1576 r.

W wieku XVII Żaków był już w rękach rodziny Rudzieńskich, mającej także inne posiadłości w tej okolicy. Od Antoniego Rudzińskiego, wojewody warszawskiego i starosty Śmidyńskiego, odkupił te dobra Jan Wierzbicki, po którym odziedziczyły je jego dzieci: Hipolit Bazyli, Michał i Justyna. W 1815 r. samodzielnym właścicielem dóbr został Michał Wierzbicki. W1824 r. nabył je na licytacji Michał Chełkowski i odstąpił swoje prawa Ignacemu Stawiarskiemu, po którym w spadku otrzymała je jego żona Barbara z Wierzbickich i ich dzieci: Franciszek, Seweryn, Ignacy, Magdalena i Józefa. Ignacy był tym, któremu po wielkich trudach udało się scalić majątek i objąć go w całości. Kolejnym właścicielem Żakowa został około 1859 roku Jan Flatt, a po nim, od 1869 roku, Nikodem Wajda. Pod nazwą „Willa Żaków” w księgach wieczystych zapisano posiadłość obejmującą Żaków, Hutę Żakowską, Żakowiec i Kolonię Pogulańską w 1874 roku. Wówczas wieś ta liczyła zaledwie 14 domów i miała 131 mieszkańców. Obecnie Żaków zamieszkuje 312 osób w 55 domach. Jego mieszkańcy od wieków trudnili się głównie rolnictwem, które nadal pozostało ich podstawowym zajęciem.

Historia Pałacu Żaków

W czasie zaborów, pod koniec XIX wieku, w Żakowie wybudowano Pałac, należący do carskiego generała Aleksandra Stiepanowa. Gdy Polska odzyskała niepodległość, został on zakupiony przez Hieronima i Zuzannę z Zielińskich Kieniewiczów, spokrewnionych z wielkim historykiem, Stefanem. Następnym właścicielem Pałacu został Maksymilian Czapek, inżynier samochodowy, który podjął decyzję o jego przebudowie. Przy północnej elewacji zostały wtedy dobudowane pomieszczenia kuchenne, a wnętrze poddano modernizacji, nadając mu obecny wygląd. Jednak w 1936 roku Pałac sprzedany został Stefanowi i Zofii Pikulskim, a należącą do niego ziemię kupiła wspólnota wiejska.

Gdy nadeszła wojna, Pałac stał się siedzibą Niemców, którzy pod koniec okupacji doszczętnie go rozgrabili. Po wojnie właścicielami Pałacu zostali mieszkańcy Żakowa Stefan i Adela Kulkowie, aby w 1949 r. sprzedać go wraz z przyległą ziemią (ok. 2 ha) Gromadzie Wsi Żaków. W budynku chciano stworzyć szkołę, a na zakupionej ziemi wybudować remizę strażacką. Finalnie, w 1960 roku, dobudowano mieszczącą dwa pomieszczenia część północną.

Pałac wzniesiony ok. 1900 r. jest niewielki i oryginalny. Od bramy wjazdowej do jego drzwi frontowych prowadzi wiekowa aleja szumiących wiązów, kasztanowców, jesionów i lip. Sam budynek otoczony jest ze wszystkich stron drzewami, będącymi pozostałością dawnego parku krajobrazowego. Pałacyk zbudowano z cegły na planie prostokąta. Jest częściowo podpiwniczony, na wysokim cokole. Budynek otynkowano, a później dobudowano do niego część północną, również na planie prostokąta. Nieregularna bryła budynku (częściowo parterowa, a częściowo piętrowa) łączy cechy klasycystyczne i neogotyckie, a dwuspadowy dach pokryto blachą położoną na drewnianym stropie.

W elewacji frontowej uwagę przyciąga portyk dzielący elewację na dwie części: lewą – dwukondygnacyjną i prawą – jednokondygnacyjną. Wsparto go na dwóch kolumnach i dwóch półkolumnach jońskich. Jego zwieńczeniem jest trójkątny szczyt z trzema elementami w kształcie kominów. Malowniczy charakter nadaje siedzibie dwuokienna część piętrowa z neogotyckim i sterczynowym szczytem. Nie można również zapominać o ciekawych detalach, takich jak rozety i wsporniki w formie wolut spływających w liść akantu czy, znajdujące się nad oknami, kobiece głowy na tle muszli. Dodatkowym atutem posiadłości są dwa otoczone kamienną balustradą tarasy (jeden po stronie wschodniej, a drugi po zachodniej).

Układ wnętrz jest wielodzielny z holem i korytarzem. Na parterze znajduje się siedem pomieszczeń różnej wielkości, a na piętrze jeszcze trzy oraz obszerny strych. W holu zwraca uwagę arkada wsparta na dwóch kolumnach z pseudo doryckimi kolumnami. Drewniane schody prowadzące na piętro posiadają ozdobną balustradę, a w pomieszczeniu od wschodniej strony znajduje się ciekawy kominek z białych glazurowanych kafli. To historia pałacu żaków.

historia pałacu żaków
historia pałacu żaków
historia pałacu żaków
Czy są jakieś pytania?

Umów się na spotkanie

Zadzwoń do nas już dziś. Powiedz nam, czego potrzebujesz. Poinformujemy Cię o wszystkich oferowanych przez nas możliwościach i dostosujemy je do Twoich potrzeb. Jeśli wolisz, możesz nas odwiedzić, a my porozmawiamy z Tobą osobiście. Poznasz Pałac Żaków i jesteśmy pewni, że zakochasz się w tym miejscu.